Svar

Þessari spurningu er hægt að svara á einfaldan hátt: Sitt mundi hverjum sýnast um það hversu leiðinlegt það væri ef fullbúnum aðildarsamningi Íslands að Evrópusambandinu yrði hafnað í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Sumum þætti það eflaust alveg rosalega leiðinlegt. Einkum þeim sem eru þeirrar skoðunar að aðild að Evrópusambandinu sé af hinu góða og jafnvel nauðsynleg forsenda þess að bæta lífskjör Íslendinga. Öðrum þætti það kannski bara svolítið leiðinlegt, til dæmis þeim sem sjálfir hefðu greitt atkvæði með aðild en gleddust samt yfir því að lýðræðisleg niðurstaða hefði verið fengin í málið og að það væri þar með afgreitt.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson og Bjarni Benediktsson kynna nýja stjórnarsáttmálann í Héraðsskólanum á Laugarvatni.

Þeim sem sjá hagsmunum Íslands betur borgið utan ESB þætti á hinn bóginn alls ekkert leiðinlegt að aðildarsamningi yrði hafnað. Raunar yrði það óskaniðurstaða þeirra ef til þjóðaratkvæðagreiðslu um aðild að Evrópusambandinu kæmi. Vafalaust eru þeir síðan einnig til sem væri alveg sama um þessa niðurstöðu, til að mynda þeim sem ekki hefðu tekið þátt í þjóðaratkvæðagreiðslunni.

Að sama skapi mætti spyrja hversu leiðinlegt það sé eiginlega að ný ríkisstjórn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks hafi ákveðið að gera hlé á aðildarviðræðunum og hefja þær ekki aftur nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. Svarið er það sama. Sumir eru dauðfegnir og fagna því að fullveldinu sé borgið, aðrir hefðu í það minnsta viljað fá niðurstöðu í veigamestu mál viðræðnanna (sjávarútvegsmál og landbúnað). Flestir láta ákvörðunina þó ekki koma sér úr jafnvægi enda ekki hægt að segja að hún hafi komið á óvart.

Mynd:

• Sigmundur Davíð Gunnlaugsson og Bjarni Benediktsson - ruv.is. (Sótt 23.05.2013).